ความลับของไก่เก่ง ถ้าสังเกตให้ดีจะพบว่ามันอยู่ในกมลสันดานของมันเองมาตั้งแต่เล็ก ทำไมไก่บางตัวมีลักษณะดีสวยงาม ทั้งใบหน้า รูปร่าง เกล็ด แข้งดี ถูกต้องตามตำราโหงวเฮ้งไก่เก่ง แต่ทำไม? จึงตีไม่เก่ง ไม่มีความพยายามในการต่อสู้ ส่วนใหญ่แล้วเพราะใจมันไม่สู้ ใจไม่ถึง พอถูกตีเจ็บ หรือถูกโต้เจ็บมักจะถอดใจง่าย ผิดกับบางตัว ยิ่งเจ็บยิ่งสู้ ยิ่งมีมานะ อาฆาต พยายามตีคู่ต่อสู้ให้เจ็บกว่า นอกจากนี้ไก่เก่งต้องเป็นไก่ฉลาด มีปฏิภาณไหวพริบในเชิงชนของมัน รู้จักหลบหลีกแก้เชิง หรือแก้ทางของคู่ต่อสู้ได้ สิ่งเหล่านี้เราไม่สามารถฝึกสอนมันได้ แต่มันจะมีของมันเอง ไก่เก่งทุกตัว มักจะมี คุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของมันเอง ไก่บางตัวอาจมีสติปัญญาเป็นเลิศเหนือคุณสมบัติอื่นๆทั้งหมด หรือไก่เชิงซึ่งจะมีลีลาชั้นเชิงในการต่อสู้เป็นเลิศ แต่คุณสมบัติในด้านความทรหดอดทนอาจจะน้อย ไก่บางตัวอาจจะไม่ค่อยฉลาดแต่จะมีคุณสมบัติในด้านความทรหดอดทนเป็นเลิศ มีพลังจิตหรือแรงฮึดสู้ได้จนลมหายใจสุดท้าย

เมื่อคุณอยากมี ไก่ชน ตัวเก่ง

1. สังเกตุนะครับลูกไก่ตัวไหนที่ชอบอยู่ตัวเดียว ชอบแยกออกจากฝูงของมัน จะมีไม่กี่ตัวหรอกครับ อาจจะมีหนึ่งตัวก็ได้ที่ชอบแหวกแนวแหวกฝูงออกมาหาอาหารกินเอง ไม่อยู่เป็นฝูง เพราะโดยปกติลูกไก่มันจะติดแม่ เมื่อโตถึงจะแยกออกมา ซึ่งลูกไก่แบบนี้ล่ะครับมันจะมีจิตใจที่เข้มแข็งไม่กลัวอะไร เป็นนักสู้ไม่กลัวตัวใด และพอมันโตขึ้นใจมันจะเป็นนักเลงชอบจิกตีกับตัวใหญ่กว่า นั้นล่ะครับจับจ้องได้เลย แต่ทั้งนี้ลูกไก่ก็ไม่ได้เก่งทุกตัวนะครับ และอย่ามองแค่ว่ามันสวยงามเพียงอย่างเดียว บางตัวงามแต่ใจไม่ดี บางตัวไม่งามแต่ตีเก่งใจนักสู้เป็นเลิศเลยนะครับ
2. ลูกไก่ตัวใดที่ชอบไปตีกับไก่ตัวที่ใหญ่กว่า คือต้องนับถือใจมันครับ ถือว่าใจเด็ดมาก จะตีเพื่อชัยชนะได้เป็นจ่าฝูง รับรองว่าไก่ตัวนั้นเก่งครับ ถ้ามีลูกไก่ดังที่กล่าวมา ให้จับแยกออกมาเลี้ยงขังไว้ตัวเดียวในกรงเลยครับ ควรเลี้ยงและบำรุงให้ดี ให้อาหารตรงเวลา ฝึกออกกำลังกาย โตมาจะสมบูรณ์เลยครับ หรือถ้าคุณไปซื้อตามชนบทมา ซุ้มที่มีไก่หนุ่มเป็นฝูงๆ ให้เลือกไก่ตัวที่เป็นจ่าฝูงและมีรอยถูกตีแถวหัว หน้าตา คอ หรือลำตัว มันก็เหมือนกันชกมวยครับ นักมวยที่มีบาดแผลเยอะก็คือได้ชกหลายเวที ผ่านประสบการ์ณมาเยอะ และโดยเฉพาะตรงปีก ถ้ามีรอยจิกก็คือตัวที่มันชอบสู้ครับ ตัวนั้นจะโอเคเลย ซื้อได้ครับ
3. ไก่ที่เป็นจ่าฝูงมันมักจะมีขนาดเล็กกว่าตัวอื่นๆ ที่อยู่ในฝูงครับ เพราะในช่วงเล็กๆมันตีกับเขาทุกตัวเลยแกร็นครับ มันจะสู้ไปจนกว่าจะชนะ ทำให้รู้ว่ามันมีใจเป็นนักเลงตั้งแต่เล็ก ใจสู้ ไม่กลัวหมาไม่กลัวคน แต่ตัวไหนที่หน้าสวยไม่มีรอยจิกกัดตัวนัั้นอาจไม่เคยสู้เลยครับ ใจไม่ถึงไม่สู้ใคร เอาแต่กินจนโตกว่าเพื่อนในฝูงครับ ถ้าเจอไก่เก่งๆ ตัวเล็กแล้วเป็นจ่าฝูง แบบนี้แยกไว้นะครับ เลี้ยงและบำรุงดีดี อย่าให้ปีกหักหรือหลุดนะครับ เพราะอาจจะเสียไก่ก็ได้
4. ลักษณะของไก่ที่ดีก็ต้องดูทุกส่วนของมันนะครับ รวมถึง ปาก แข้ง เดือย ลำตัว น้ำหนัก ปากของไก่ชนที่เก่งและดี มันบ่งบอกอะไรได้มากมายเลยครับ ลักษณะมันต้องแข็งแรง มีความยาวพอควรไม่สั้นมากไป เพราะการที่ปากของไก่มีลักษณะสั้น มันจะอ้าปากจิกได้ไม่เยอะครับ เลยต้องดูตัวที่ปากยาว ปาก ถือว่าเป็นส่วนสำคัญอย่างมาก โดยปากมันจะช่วยจิกไก่ฝั่งตรงข้าม ไก่ตัวนั้นมีดีซ่อนอยู่ ปากมันจะมีโคนใหญ่ หนา ลักษณะเด่นคือ มีล่องน้ำไปตามแนวยาวตั้งแต่โคนจนถึงปลาย โดยที่ตรงปลายปากมีลักษณะงุ้มลงเพียงเล็กน้อย ซึ่งมักเป็นไก่สกุลล่องน้ำในสายพันธุ์ของไก่เหลืองขาว มันจะจิกคู่ต่อสู้ได้ดี ทำให้คู่ต่อสู้มีแผลลึก เจ็บตัวมากขึ้น เป็นไก่เชิงรุกที่เก่ง มันจะมีความแข็งแกร่ง เป็นนักสู้ทะเยอทะยาน เพราะปากใหญ่ๆของมันนี่แหละครับจะได้เปรียบหน่อย มันจะสร้างแผลให้คู่ต่อสู้ได้ง่าย ทำให้มีโอกาสชนะสูง
5. การดูที่แข้ง ลักษณะของแข้งมี 2 แบบ คือ แข้งแบบกลมและแข้งแบบเหลี่ยม – ไก่ชนแข้งกลม สำหรับไก่ที่มีแข้งกลมหรือที่เขาเรียกกันว่า แข้งเรียวหวาย แข้งคัด โดยไก่ที่มีลักษณะแบบนี้เป็นแข้งที่สวยมาก มันจะเรียงเหมือนเป็นเม็ดข้าวโพด มันเกิดจากโครงกระดูกของมันเป็นไก่ที่มีความแข็งแรงสมบูรณ์ มันจะเรียงตัวกันเป็นระเบียบสวยงาม อีกอย่างมันจะช่วยในการทรงตัวให้กับมันด้วยครับและรับน้ำหนักได้ดี มันจะดูดีกระทัดรัดสมส่วน จุดเด่นของมันจะเป็นไก่ที่ตีเก่ง ตีนหนัก มีความว่องไวแม่นยำเวลาตีจะตีเจ็บ โดยมันจะตีเน้นที่คอ หัว หรือหน้าของคู่ต่อสู้ – ไก่ชนแข้งแบบเหลี่ยม สำหรับไก่ชนที่มีแข้งแบบเหลี่ยม จะมีรูปร่างใหญ่กว่าแบบกลมเน้นการตีหนักตีเจ็บ ตีแรง เป็นการเน้นจุดได้เจ็บครับ มีลีลาการตีได้ทั้ง หัว คอ ลำตัว แต่เท่าที่ผมผ่านมาก็จะมีตีแต่ลำตัวสะส่วนใหญ่ แต่ตีหนักจริงครับ ผมเคยนำไปตีฝ่ายตรงข้ามต้องร้องและบินหนีออกจากสังเวียนไป แข้งแบบนี้ก็จะสวยครับ เป็นเสน่ห์ของมันอีกแบบครับ
6. การดูปีก ปีกก็เป็นส่วนสำคัญที่สุด เพราะมันต้องสมบูรณ์แข็งแรง ปีกเป็นอะไรที่ต้องดูแลให้ดี ต้องรับน้ำหนักทั้งตัว ปีกต้องหนา แห้ง แข็งเป็นมันและปลายปีกแหลม ขนปีกก็สำคัญเช่นกัน ขนต้องหนาใหญ่และยาวสวย ถ้าจะตีต้องดูความสมบูรณ์ด้วยนะครับ ไก่ต้องไม่อยู่ในระยะถ่ายขน ไก่ถ่ายขนปล่อยให้ชนไม่ได้ เพราะขนยังไม่สมบูรณ์อาจตีได้ไม่เต็มที่ วิธีสังเกตุ คือ ให้หงายปีกดูโคนปีกแต่ละเส้นหากมีรอยปลอกสีขาวโผล่มาคือมันกำลังถ่ายขน
7. การดูหงอนไก่ ชนที่ดีต้องมีหงอนหนาเล็ก ฐานแนบชิด เพราะหงอนเล็กจะไม่เป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหว ไม้เป็นเป้าในการจิกตีของคู่ต่อสู้ หงอยไม่ดีคือหงอนหยัก ซึ่งมีขนาดใหญ่ จะทำให้คู่ต่อสู้จิกตีได้ง่าย
8. การดูหาง นักชนไก่นิยมเลี้ยงไก่ตัวเก่งที่มีหางเป็นกำใหญ่ หรือเป็นแบบหางพุ่ม หางยาวโค้งไม่นิยมครับเพราะไก่ชนชอบเหยียบหางตัวเองทำให้เสียหลัก เวลาชนไก่จะเคลื่อนไหวไม่คล่องตัว ลำบากในการทำคะแนนครับ

การดูแล ไก่ชน ตัวเก่งของคุณ

การดูแลสุขภาพ ไก่ชน เมื่ออายุได้ประมาณ 6 เดือน จะต้องเอาออกฝึกชนหรือซ้อมชน อาจจะเรียกว่า นวมไก่ เพื่อทดสอบดูลีลาชั้นเชิงของไก่ ส่วนใหญ่จะชนไม่เกิน ๓ ยก ทั้งนี้เจ้าของต้องการดูว่าไก่ตีหนักเบาเพียงใดแทงแม่นยำหรือไม่ และไก่ชั้นเชิงของไก่ประเภทไหน ก่อนที่ไก่จะโตและนำออกสู่สังเวียนจะต้องผ่านการ ชาม ๒ – ๓ ครั้งกรณีที่ไก่ชนสมบรูณ์แข็งแรงและเจริญเติบโตเต็มวัยชนแล้วเจ้าของจะเพิ่มความดูแล เอาใจใส่เป็นพิเศษเรื่องสุขภาพร่างกาย โดยจะเอาไก่ชนออกกำลังกายทุกเช้า ( บางแห่งก็ให้ไก่ออกกำลังกายเช้า – เย็น ) ในการฟิตร่างกายไก่ทำได้ ๒ วิธี ( ภาคเหนือ ) คือการล่อ คือการอุ้มไก่ตัวผู้อีกตัวหนึ่งมาล่อ โดยต้องยกไก่ล่อให้อยู่ในระดับสูงกว่าไก่ชน ให้ไก่ชนกระโดดจิกและตี บางทีก็ล่อให้ไก่ชนวิ่งไล่ตามเป็นการออกกำลังขาไปโดยไม่รู้ตัวการเวียน เป็นการเอาไก่ตัวหนึ่งขังไว้ในสุ่มไก่ แล้วปล่อยให้ไก่ชนวิ่งไปมารอบๆ กุ่มหาทางเข้าไปตีไก่ตัวที่อยู่ในกุ่มนั้น แต่เจ้าของต้องคอยดูไม่ให้ไก่จิกลอดตาสุ่ม เพราะอาจทำให้ปากไก่ได้รับบาดเจ็บ หลังจากที่ออก กำลังแล้ว จะนำไก่ไปอาบน้ำ โดยใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นพอเปียก แล้วเช็ดตามบริเวณสำคัญๆ ของไก่ หัวลำคอ ใต้ปีก สีข้าง หน้าอก ขา แข้ง และเดือย เสร็จแล้วก็เอาไก่ขังสุ่มให้ไก่ผิงแดดสักประมาณครึ่งชั่วโมงให้ขนแห้งแล้ว เอาข้าวเปลือกให้กิน รวมถึงอาหารบำรุงไก่ชน ข้าวที่ให้ไก่กินจะต้องเป็นข้าวขัด คือข้าวเปลือกที่ใช้ใบตะไคร้ขยี้คั้นกับเม็ดข้าวจนหมด คาย ( คือละอองฝุ่นที่ติดบนเม็ดข้าวเปลือก หากถูกผิวหนังมาก ๆ จะเกิดอาการระคายเคือง ) ข้าวเปลือกจะมีกลิ่นหอมตะไคร้ จากนั้นก็เอาไข่ไก่คลุกเคล้ากับข้าวขัดแล้วตากแดดให้แห้งและเก็บใส่ภาชนะไว้ ให้ไก่ชนกิน นอกจากนี้ก็มีอาหารบำรุงสูตรพิเศษ เนื้อแช่น้ำผึ้งและกล้วยแช่น้ำผึ้ง วิธีทำก็คือ เอากล้วยน้ำว้าสุกหรือเนื้อหมูมาหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ ยาวประมาณ ๑ นิ้ว แล้วเอาใส่กระปุกเติมน้ำผึ้งลงไปหมักพอให้น้ำผึ้งท่วมเนื้อ ปิดฝากระปุกไว้สัก ๓ วัน จากนั้นก็เอาให้ไก่ชนกินวันละประมาณ ๒ – ๓ ชิ้น บางครั้งไก่ชนมักเป็นพยาธิ ประเภทพยาธิปากขอ นักเลงไก่ชนมักจะทำยาสมุนไพรถ่ายพยาธิไว้ให้ไก่กิน โดยจะตำเมล็ดหมากผสมกะปิเล็กน้อย แล้วปั้นเป็นลูกกลอนเม็ดเล็ก และนำไปตากแห้งสนิท ให้ไก่กินครั้งละเม็ด เช้า – เย็น ประมาณ ๓ วัน นอกจากนี้ในแต่ละวันเจ้าของไก่จะต้องหาใบผักสด เช่น ผักกาด ผักบุ้ง ผักกระถิน หรือ หญ้าขนให้ไก่กินเพื่อไก่ได้รับแร่ธาตุและวิตามินเพิ่มขึ้น ควรหมั่นดูแลเอาใจใส่กับมันให้มากๆครับ และต้องรักในการเลี้ยงไก่ชนจริงๆ ไม่ใช่เลี้ยงไปเฉยๆ เพราะสิ่งเล็กๆที่คุณไม่ได้สังเกตุอาจทำให้เสียไก่ได้นะครับ

ไก่เก่ง ไก่ดี ต้องมีดี 5 อย่าง

บทความนี้เป็นเพียงเกร็ดความรู้เล็กน้อยซึ่งผมอยากแบ่งปันให้มือใหม่ได้รับรู้ เผื่อจะมีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย ตามภาษิตโบราณที่ว่าไว้ ” รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม “

ไก่เก่งในความหมายของแต่ละคนย่อมแตกต่างกัน อาจต่างกันบ้างตามความชอบและเหตุผลโดยส่วนตัว ตามวลีเด็ดที่ว่า ” เก่งเขาเก่งเรา ” ดีที่กว่าคือ

1. ไก่เก่งเชิงดี แบบนี้เก่งเพราะเชิงชน มีลวดลายชั้นเชิงที่แพรวพราวมีลูกล่อลูก หาช่องหาเหลี่ยมเข้าทำเชิงตีคู่ต่อสู้ได้ก่อน รวมถึงการหลบหลีกที่ปราดเปรียวแคล่วคล่องว่องไว ยากที่คู่ชนจะหาช่องตีเอาโดยง่าย อย่างนี้เรียกเก่งในชั้นเชิง

เชิงชน หมายถึง รูปแบบลักษณะท่าทางการแสดงออกทางกายภาพของไก่ระหว่างเข้าชนห้ำหั่นประหัสประหารกัน ซึ่งก็มีชั้นเชิงหลักๆอยู่ด้วยกันหลายเชิง ตัวอย่าง เช่น

1.1 เชิงคุมบน เป็นไก่เชิงยอดนิยมสมัยคุณปู่คุณตายังหนุ่ม บ้านไหนเลี้ยงไก่ไว้ชนเห็นทีต้องมีไก่เชิงคุมบนกันถ้วนทั่วทุกครัวเรือน เชิงนี้เป็นไก่เชิงสุดคลาสิค ชอบคุมบนดี คุมตี แผลตีท้ายเสนียด หู ตา ตัวเก่งมักมีลูกหน้าตรง

ไก่คุมบนมีเชิงอยู่หลากหลายลักษณะ เช่น กอด เกี่ยว เลี้ยว ล็อค ขี่ ทับ มีวิธีสังเกตง่ายๆคือ จะชอบชนอยู่ด้านบนคู่ต่อสู้ ชนหัวสูงๆนั่นแหละไก่คุมบนของแท้

1.2 เชิงมัดหรือเชิงกลาง คือ ไก่จะวิ่งเข้าประชิดตัวคู่ต่อสู้ พร้อมเดินดันคู่ชนและก้มหัวมุดลงไปใต้ปีกจากนั้นค่อยโผล่ออกด้านบนยื่นหัวไปจิกสร้อยแก่ จิกหัวตี แผลที่ตีคือโคนปีก สวาบ สีข้าง หลังและสันคอ

เชิงมัดหลักๆก็มีมัดโคนปีก มัดกลางปีก มัดปลายปีกแต่ที่เห็นมีค่อนข้างน้อยและไม่นิยม ส่วนมากที่พบเห็นได้ชัดเจนคือพวกมัดโคนปีกและมัดกลางปีกเพราะเชิงนี้ก็ยังเป็นเชิงนิยม ไก่เชิงตัวเก่งเห็นจะตีเพลงนี้ได้ดีเยี่ยมเช่นกัน

1.3 เชิงล่างหรือเชิงลง มักเข้าชนด้วยการวิ่งมุดเข้าใต้ท้อง ใต้อกคู่ต่อสู้ พอคู่ชนเผลอหรือมีเหลี่ยมตีจะคอยหาโอกาสชักหัวออกมาแล้วหยิบตีทันทีแบบนี้เรียกลงซุ่มซ่อน

มีลงอีกแบบ คือ ลงลอดทะลุด้านหลังแล้วหันหัวกลับมาหยิบสร้อยแก่หยิบหัวตี

อีกอย่างลงแบกดั้มไถนา คือ ลงมุดผ่านใต้ท้องคู่ชนแล้วโผล่ออกทางด้านหลัง แต่ล็อคขาคู่ต่อสู้ไว้แล้วเดินดันให้เสียหลัก จากนั้นค่อยประโคมแข้งตามใส่ในทันที….

1.4 ม้าล่อม้าเลาะ มีวิ่งล่อยาว วิ่งล่อสั้น ล่อสั้นรำวง ล่อสั้นหันตบ

ชัดๆตามชื่อชั้นเชิง คือ วิ่งล่อให้คู่ต่อสู้วิ่งตามพอหมดแรงหรือเสียจังหวะ ตัวออกล่ออยู่จะวกกลับเข้าหาช่องตี จะโดนการโยนแข้งดักหรือจิกแล้วตี

1.5 สาดแข้งเปล่า คือ การโยนแข้งเปล่าเข้าใส่คุ่ต่อสู้โดนไม่จิกไม่จับ กะจังหวะได้ก็สาดแข้งเข้าใส่ทันที เป็นได้ทั้งการสกัดและโจมตีไปในตัว ตัวไหนโยนแม่นด้วยแล้ว โยนเข้าหูเข้าตาตัวนั้นแหละคือไก่เก่ง

1.6 ถอดถอย ลักษณะไก่ถอดคือหัวจะอยู่ใต้คอคู่ชน ชอบหนุนๆดันๆ รอแค่อีกฝ่ายพลั้งเผลอกอดเกี่ยวเลี้ยวพลาด พอให้ได้จังหวะจะชักหัวออกแล้วหยิบตี โดยจิกหูนอกหูใน จิกหงอนจิกหน้าตี จะเป็นการตีตามจังหวะตามน้ำคล้ายเตะไสส่งแขก

1.7 ไก่ตั้ง ตั้งโด่โจ้แปะหน้าตี ปัจจุบันเป็นเชิงที่ค่อนข้างหายากเช่นเดียวกันเพราะไม่เป็นที่นิยม หาตัวเก่งยากมาก ส่วนมากจะโดนหลอกตีเสียมากกว่า ตัวเก่งๆมักจะป็นไก่ตีลำหนักมาก โดนไปต้องมีนับน็อคกันเลยถึงเล่นได้ เมื่อเทียบเป็น % คงน้อยมากที่เราอาจพบเจอ

2. ไก่เก่งเบอร์แข้งดี จุดเด่นของสายนี้คือ ความหนักหน่วงรุนแรงของการวางแข้ง ทะยานบินขึ้นตีทุกครั้งต้องตีมีอาการ มีสะดุ้ง มีทรุด มีนอน แสดงออกให้เห็นถึงความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ยิ่งมากยกยิ่งล้าๆมายืนแลกแข้งกันด้วยแล้ว ตัวไหนหนักกว่าย่อมได้เปรียบเป็นเท่าทวีคูณ

ไก่ชนที่มีลักษณะแบบนี้ ส่วนมากจะถ่ายทอดทางจากพันธุกรรม คือ มาตามสายเลือด ตามเหล่ากอ สายพันธุ์ที่พบได้มาก คือ ไก่ไซง่อน เหล่าป่าก๋อย ส่วนในไก่สายอื่นก็พอมีแต่ค่อนข้างน้อยเมื่อเทียบเป็นเปอร์เซ็นต์

ไม่น่าแปลกที่ป่าก๋อยกับไซง่อนจะเป็นส่วนผสมที่นิยมนำพัฒนาเพื่อเบอร์แข้ง

สังเกตให้ดี ไม่ใช่แรงเพราะปนเสียงปีกกระทบขบกัน แต่ต้องแรงที่เสียงแข้งกระแทกเป้าหมาย…..

3. ไก่เก่งแทงแม่นดี พูดถึงไก่เก่งแทงแม่นใครๆก็อยากได้ผมเองก็อยากได้เช่นกัน

ไก่แทงแม่น คือ ไก่ที่ตีถูกไก่ ตีถูกจุดสำคัญหรือที่ภาษาไก่ชนเรียกกันว่า “แผลครู” เช่น ตา หู ท้ายเสนียด หลัง สีข้างสวาบ ฯลฯ

ส่วนจะตีแผลไหนก็ได้ขอเพียงให้แทงจริงๆ แทงลึก แทงย้ำแผลเดิมอยู่ร่ำไป ไม่แทงมั่วแทงไปทั่วก็เพียงพอแล้ว

4. ไก่เก่งอดทนดี สมัยก่อนคงเรียกกันว่า “ไก่ยาง” เพราะช่วงนั้นยาเลี้ยงไก่ชนยาทนก็แทบไม่ค่อยมีใครใช้กันอย่างทุกวันนี้ เพราะผู้ผลิตยังไม่ได้คิดค้นสูตรยา ที่เรียกกันไก่ยางก็เพราะมันถึกและทน

บางตัวโดนตีจนตายก็ไม่คิดวิ่งหนี ยอมตายจมกองเลือดในวังเวียนดีกว่าหนี ซึ่งก็พอมีให้เห็นอยู่บ้าง หากเจ้าของไก่ใจแข็งพอ

ไก่ถึกไก่ทนแบบนี้โดยส่วนใหญ่แล้วจะถ่ายทอดมาจากสายพันธุ์ จากเหล่า จากกอ หรือถ้าเอาแบบเชิงวิชาการหน่อยคือ มาจากการถ่ายทอดคุณสมบัติพิเศษทางพันธุกรรม เหล่าไหนเคยอดเคยทนก็จะเป็นอยู่แบบนั้นเรื่อยไป แม้วันเวลาจะผ่านไปนานเพียงใด อาจจะไม่ทนทรหดทุกตัวแต่ส่วนมากก็จะทนมากกว่าไม่ทน

หาเก็บไว้เถิด “#เหล่าไก่ยาง ” “#ไก่รักเดิมพัน” ถ้ายังพอมีพอหาได้อย่าให้สูญพันธุ์ไป ยิ่งทุกวันนี้มียาเลี้ยงชนด้วยแล้วไก่ชนของท่านจะถึกทรหดอดทนมากกว่าเดิมเป็นแน่

5. ไก่ปากไวตีนไวดี คือ จิกได้ตีเลย ไม่โยกไม่คลึง ไม่ขยำขยุ้มคลึงนานๆให้เสียเวลา เสียอารมณ์

ปากแตะปีกบินตีนถึงเป้า เรียกอีกอย่างว่า ” ปากถึงตีนถึง “

หาเก็บไว้ไก่แบบนี้คือ ไก่ดี ยิ่งแม่นด้วยแล้วยิ่งดีมาก ถ้าตีได้ก่อนก็เป็นต่อยาว คู่ต่อสู้ยากที่จะตั้งรับ เพราะเราหาช่องตีได้เร็วกว่าก็ย่อมได้เปรียบมากกว่าเป็นธรรมดา…